Reggio Emilia yöntemi nedir?

Reggio Emilia yaklaşımı, ilk olarak II. Dünya Savaşı sonrası İtalya'nın Reggio Emilia bölgesinde ortaya çıkan ve çocukların doğuştan getirdiği potansiyeli ortaya çıkarmayı amaçlayan bir eğitim felsefesi. Bu yaklaşımın temelinde, çocukların kendi öğrenme süreçlerini yönetebilecekleri ve ilgi alanlarını keşfedebilecekleri bir çevre oluşturma inancı yatar.

Çocuklar Araştırmacıdır

Reggio Emilia yaklaşımında, çocuklar birer araştırmacı olarak görülür. Onların doğuştan gelen merak ve keşif dürtüsü, öğrenme süreçlerini yönlendiren ana güçtür. Bu nedenle, bu yaklaşımda eğitimciler, çocukları yönlendiren ve onların öğrenme süreçlerini destekleyen bir rol üstlenir.

Çevre Üçüncü Bir Öğretmendir

Bu yaklaşımın belki de en belirgin özelliklerinden biri, çevrenin "üçüncü bir öğretmen" olarak kabul edilmesidir. Eğitim ortamı, çocukların keşif ve öğrenme süreçlerini destekleyecek şekilde düzenlenir. Fiziksel ortam, çocukların öğrenme deneyimlerini zenginleştirmek için çeşitli malzemeler ve kaynaklarla donatılır.

Çoklu İfade Yollarının Gücü

Reggio Emilia yaklaşımı, çocukların çoklu ifade yollarına sahip olduğunu vurgular. "Yüz dil" olarak adlandırılan bu konsept, çocukların farklı yollarla - sözel olmayan dil, hareket, çizim, yapım, oyun, müzik, dans ve daha pek çok şekilde - kendilerini ifade edebileceklerini kabul eder.

Ebeveyn ve Öğretmen İşbirliği

Bu yaklaşım, ebeveynlerin ve öğretmenlerin çocuğun öğrenme sürecinde önemli birer ortak olduğunu vurgular. Bu yaklaşımda, ebeveynler ve öğretmenler çocuğun öğrenme deneyimlerini desteklemek ve zenginleştirmek için birlikte çalışırlar.

Belgeleme ve Yansıma

Belgeleme, Reggio Emilia yaklaşımının bir başka önemli özelliğidir. Çocukların çalışmaları ve süreçleri belgelenir, bu belgeler çocukların, öğretmenlerin ve ailelerin kendi öğrenme ve öğretme süreçleri üzerinde düşünmelerini sağlar. Bu belgeler, çocukların düşünme süreçlerini, fikirlerini ve anlayışlarını sergiler ve onların öğrenme yolculuklarına dair bir hikaye anlatır.

Demokratik Öğrenme Süreci

Reggio Emilia yaklaşımı, çocukların kendi öğrenme süreçlerini yönetmelerine izin vererek demokratik bir öğrenme sürecini teşvik eder. Çocuklar, projelerde hangi konuların inceleneceğine ve hangi aktivitelerin yapılacağına karar verme sürecine dahil edilirler. Bu, onların bağımsız düşünme ve problem çözme becerilerini geliştirir ve aktif öğrenme sürecine katılımlarını teşvik eder.

Sonuç

Her ne kadar bu yaklaşım, çocuk eğitiminde devrimci bir yol olsa da, her çocuk ve eğitim ortamı için en uygun çözüm olmayabilir. Her çocuğun farklı bir öğrenme stili ve hızı vardır ve her öğretmenin kendi öğretme tarzı ve felsefesi vardır. Ancak, Reggio Emilia yaklaşımının çocuk merkezli, demokratik ve yaratıcı bir öğrenme deneyimi sağlama potansiyeli, onu çocuk eğitiminde değerli bir yaklaşım haline getirir.

Sonuç olarak, çocukların doğuştan getirdiği merak ve keşif dürtüsünü destekleyen, onları aktif öğrenme sürecine dahil eden ve çoklu ifade yollarını teşvik eden bir yaklaşım olan Reggio Emilia, çocukların yaşamları boyunca taşıyacakları değerli becerileri geliştirmelerine yardımcı olabilir. Her çocuğun bir birey olduğunu ve kendi öğrenme yolculuğuna sahip olduğunu hatırlatarak, bu yaklaşım, eğitimin çocuk merkezli olması gerektiği konusunda bize değerli bir ders verir.